Powrót pociągiem
| Dystans całkowity: | 62261.58 km (w terenie 289.50 km; 0.46%) |
| Czas w ruchu: | 1232:54 |
| Średnia prędkość: | 18.48 km/h |
| Maksymalna prędkość: | 406.64 km/h |
| Suma podjazdów: | 240690 m |
| Liczba aktywności: | 217 |
| Średnio na aktywność: | 286.92 km i 14h 00m |
| Więcej statystyk | |
Koszyce
d a n e w y j a z d u
349.51 km
0.00 km teren
h
Pr.śr.: km/h
Pr.max:0.00 km/h
Temperatura:25.0
HR max: (%)
HR avg: (%)
Podjazdy: m
Kalorie: kcal
Rower:Zapierdalacz
https://www.alltrails.com/explore/map/25-26-05-2022-kosice-eaa1da3?u=m
https://photos.app.goo.gl/dQEBqWFGEBK9ubuD8
W zasadzie to plan tego dziewiczego rejsu (rower z nowym
napędem) powstawał na bieżąco. Jedynym kierunkowym był wiejący na wschód wiatr.
Myślałem z początku o jednodniowej przejażdżce WTRką, wzdłuż Wisły i nazad.
Jednak pogoda okazała się o wiele lepsza niż wynikało to z prognoz,
postanowiłem zatem zaatakować góry. Z gór urodziła się Słowacja, a ze Słowacji
Koszyce, i zarazem pierwsza konkretna trasa w tym sezonie :)
W narastającym
zaduchu sprawnie łykam kolejne hopki szosy do Gdowa. Jako że rower jest po
grubszym remoncie wziąłem ponadstandardowy zestaw narzędzi i na pauzach
dokonuję regulacji tego i owego. Przerzutki, kierownica itp. Z tylną przerzutką
szybko doszedłem do ładu ale przód będę poprawiał już po powrocie. W Dobczycach
już nieźle przypieka. Ja tymczasem obieram mocno górzysty skrót do Limanowej,
bokami przez Stare & Nowe Rybie. Końcówka przed
kościołem ma grubo ponad
10%. W nagrodą za trudy podjazdu jest piękna panorama Beskidu Wyspowego, z górą
Kostrzą na czele. Zjazd, rach ciach i jestem w Limanowej. Aby oszczędzić sobie
nieco trudów, zamiast wspinać się pod górę krajówką na New Sącz, ja pojadę
boczną drogą w dolinie: przez Mordarkę, Pisarzową i Klęczany. Do centrum New
Sącza nie wjeżdżam, szkoda czasu. Skręcam na południe, i zaliczam tylko ryneczek
w
Starym Sączu. Stąd już ostatnia prosta na Słowację, DK87 do Piwnicznej. Po
drodze zakupy w Lewiatanie, i te same co wszędzie spostrzeżenia: Niby inflacja,
do tego podatek cukrowy a energetyki nie drożeją. A można zaryzykować
stwierdzenie że tanieją. Black 200ml (trochę mniejsza puszka) po 1,19zł (!). To
dobrze, bo piję ich dużo, żeby nie powiedzieć że jestem uzależniony. Do tego
kupuję chleb +konserwę turystyczną, taka mnie ostatnio jakaś zajawka złapała.
Jedynym problemem z tą konserwą jest trochę za duża puszka, nigdy nie zjadam
całej, a wozić ją otwartą w upale 2 dni raczej odpada. Ale co mi zostanie to kładę
puszkę na wsi gdzieś obok kosza na śmieci i na pewno jakiś zwierzak sobie zje
:) Na przejściu
PL/SK melduję się koło 18tej. Tempo masakryczne, muszę coś
potrenować jeśli chcę bardziej ambitne cele atakować w tym sezonie. A za
przejściem kolejny, najdłuższy dziś podjazd, na przełęcz (Sedlo) Vabec – 766m
n.p.m. I kolejne zamulanie. Na szczęście już trochę chłodniej, do tego więcej
cienia. Na szczycie charakterystyczny, wiecznie w budowie
budynek. Odkąd byłem
tu pierwszy raz w 2017 roku, prace niewiele posunęły się do przodu.
Widoki pierwsza klasa. Po prawej w oddali z całą pewnością można stwierdzić że te
wysokie, tonące w górach zaśnieżone szczyty to wschodnia końcówka Tatr
Wysokich. Przed nimi, też po prawej Magura Spiska. Dość wysokie pasmo po
środku, najbardziej w oddali to Niżne Tatry. Więcej musiałbym już zgadywać lub
szukać w necie. Kanapeczki z konserwą, szybki (i chłodny!) zjazd i jest Stara
Lubovna. Obieram szosę number 68, która zaprowadzi mnie do Preszowa. Powoli
zapada zmrok a ja powoli wciągam podjazd na kolejne wzniesienie. Szczyt którego
wyznacza charakterystyczny, nadgryziony zębem czasu betonowy
obelisk witający
mnie w Kraju Preszowskim. Długi, przyjemny zjazd do Sabinova. Noc jest trochę
chłodna ale co najważniejsze pogodna. U ubrań dorzucę tylko cienką kurtkę i
takąż czapkę. Krótkich spodenek nie będzie potrzeby zmieniać. Chcę się trochę spać ale Koszyc dociągnę bez grama snu. Miliony
gwiazd na niebie. Przypomniały mi się klimaty długich tras. Pierwsze zdobycie
Wiednia, pierwszy raz nad Morze i tak dalej. Mam ochotę na więcej w tym sezonie :) Po północy
docieram do
Preszowa. Od razu wita mniej las charakterystycznych, zardzewiałych
żółtych słupów – Preszowskie wszechobecne trolejbusy. Pod wielkim gmachem pewnie
czegoś w rodzaju Preszowskiego „
Urzędu Wojewódzkiego” wciągam chlebek z
konserwą. Nic się tu nie zmieniło od lat - pomniki ku chwale Sowieckiej Armii, z
sierpem/młotem i czerwonymi gwiazdami dalej obecne :) Po prostu Słowacja. Coś
tam zwiedzam przejazdem i wylatuję z miasta „krajową” 20ką, na Koszyce. Podczas
dłuższego, bo prawie godzinnego zamulania na przystanku zaczyna wstawać
nowy dzień. Tak jak zawsze, 20ką do Koszyc do końca nie jadę, bo kawałek przed
miastem zamienia się ona w ekspresówkę. W Budimirze przymusowo skręcam w boczną
drogę przez Kostolany. Tu, na małym wzniesieniu wita mnie przepiękny widok wschodu Słońca. Acz krótki, bo ledwie co Słońce wyszło zza gór, pokazało się w
niskim „okienku” i znów schowało, za chmurami. Ale zdjęcie zdążyć zrobiłem (tytułowe). Chłodny
zjazd doliną rzeki, zawalony, nieczynny
most, potężna linia wysokiego napięcia,
pamiętam tą drogę. Wpół do szóstej jestem w Koszycach. I pierwsze co to skręcam
dróżką w park nad Hornadem (rzeką). Przypinam dyskretnie rower do ławeczki, co
cenniejsze rzeczy chowam do kieszeni, telefon z budzikiem co kilka minut w dłoń i pora
na drzemkę. Budzi mnie szczekający pies. „Prieprasim ze obudit was, ida do
robotku” – jakoś tak rzecze do mnie właściciel :) I tak pora wstawać, myję się
nieco w źródełku i wałem wzdłuż Hornadu docieram do centrum miasta. Jak zawsze
zwiedzam charakterystyczny, podłużny plac, na którym bazylika, inne zabytki i
park otoczone są z dwóch stron jezdnią i torami tramwajowymi. W pierwszym
napotkanym fast foodzie wciągam połówkę wielkiej pizzy, i kontynuuję
zwiedzanie. Znów te pomniki – sierpy, młoty, czerwone gwiazdy… Ehh… Poza tym,
pomimo że Koszyce to drugie największe słowackie miasto to widać tą
wszechobecną Słowacką biedę. Rozlatujące się chodniki złożone z rozlatujących
się łat asfaltu, klepiska, piachu i chwastów. Zardzewiałe latarnie, pokrzywione
ogrodzenia. A może to nie jest bieda? Albo tylko częściowo bieda. A częściowo
Słowacki-Słowiański-Ułański pierdolnik? Może to po prostu tak ma być? Bo takie
same chodniki, złożone z asfaltowych łat, piachu i chwastów znajdują się przy
pięknie wyremontowanych, gładkich asfaltowych szosach. Zawsze na Słowacji, jak
i na Węgrzech łapią mnie takie rozkminki ;) W każdym razie – pora wracać.
Obieram północny kurs przez miasto, kierując się ku tej samej drodze którą tu
przybyłem. Powrót PKP będzie z Muszyny, jeden pociąg przed 18tą, ostatni po
19tej. Co ciekawe, oprócz tej pizzy+coli, wciąż jadę jeszcze na zapasach z
Polski, ale powoli zaczyna kończyć się woda. Na razie wracam drogą w cieniu
wąwozu Hornadu, ale zaraz trzeba skręcić i wspinać się w pełnym Słońcu na
szczyt, pod tą wielką linię WN. Wskutek pomyłki w Kostolanach kupuję jedną
tylko gałkę loda. Ale może to i lepiej? Bo 2 EURO kosztowała… Jest szczyt,
linia WN, zjazd do Budimira. Chwilowy cień rosnących wzdłuż szosy topoli. Coś
za coś – jest cień topoli ale są też latające białe kudły i łzawiące oczy ;)
Dalsza droga idzie raz lepiej raz gorzej ale ogólnie tak sobie. Dużo odpoczywam
w cieniu na przystankach, trochę drzemię. W Preszowie zakupy – Wielka Kofola
(2,25l, ledwo wchodzi do koszyka) +energetyki i drożdżówki z makiem. Gorąc
sięga apogeum. Wytaczam się miasta tą samą drogą którą tu przybyłem w nocy.
Przystanek w Wlk. Szaryszu tonący w cieniu wielkich lip to prawdziwa oaza na
tej rozpalonej pustyni. Przeliczam czas/km, słabo to idzie ale zdążę. Jeszcze
tylko ten cholerny podjazd pod obelisk na granicy Krajów… Niestety na cholernym
podjeździe zaczyna wiać cholerny wiatr w twarz. W ogóle ze wschodu nadciąga
zapowiadane na popołudnie piątek załamanie pogody. Szaro-grantowe chmurzyska.
Plus taki że momentalnie ochładza się. Minus – że wieje w twarz i pytanie co z
deszczem? W źródełku pod szczytem zmywam krem z twarzy i rąk krem z filtrem,
dziś nie będzie już potrzebny. Wmęczam ten podjazd, jest obelisk, i jest zjazd.
Zjazd pod zimny wiatr. Byle do Lubotina – myślę sobie. Tam jest zawrotka na
zachód, dalej w dół i dolina rzeki, zaraz przejście graniczne i Muszyna, i
pociąg, i jest OK, i już się nie męczę, i już nie wieje. I tak też to wyglądało.
Domęczyłem się do Lubotina, zjazd 70km/h w dolinę Popradu, zrujnowane dawne
przejście w Leluchowie. Boczna, dziurawa, pagórkowata droga do Muszyny. Całkiem
chłodno się zrobiło i zaczęło lekko popadywać. Ale teraz to se już może. Ponad
godzina czasu mi została do ostatniego pociągu. Jakieś tam zakupy, jakiś
cheeseburger i na PRLowskiej stacji „Muszyna” oczekuję na TLK Karpaty. Bilet
40zł więc bez tragedii. Przyjemny, pusty pociąg. Sporo podrzemałem. Aż do
Tarnowa, gdy do wagonu dosłownie WLAŁA SIĘ WRZESZCZĄCA, KRZYCZĄCA MASA. Masa
dzieciarni ;) Kolonia jaka czy co. Na szczęście mam słuchawki z dobrym
wyciszeniem z zewnątrz :) W Krk wpół do 12tej, w domu o pónocy.
Udana wycieczka. Pierwsza tak właściwie konkretna trasa w
tym sezonie. Bo niby te 6kkm zrobiłem ale to była taka nijaka ta jazda.
Kwiecień – zimno, śnieg, syf. Majówka – jakiś covid mnie brał, duszkości,
alergia, nie wiadomo co. Następny weekend – gleba w Andrychowie. Kolejne dwa
weekendy – szosówka w remoncie, trasy zastępcze na MTB. No i teraz wreszcie się
udało. Zupełnie inna jazda na świeżym napędzie: tarcze 34x50 Sora, kaseta 11-32
Sunrace, łańcuch(y) KMC jakieś najtańsze 11rz.
8.40 (czw) - 0.05 (sb)
Kategoria > km 300-349, Powrót pociągiem
BĘC
d a n e w y j a z d u
114.94 km
0.00 km teren
h
Pr.śr.: km/h
Pr.max:0.00 km/h
Temperatura:20.0
HR max: (%)
HR avg: (%)
Podjazdy: m
Kalorie: kcal
Rower:Zapierdalacz
Miała być Ostrava (CZ), ale w Andrychowie przy ruszaniu spadł mi łańcuch przy ruszaniu spod świateł. Przewróciłem się, wbiłem zębatki blatu w łydkę, kierownicę w klatkę piersiową, i delikatnie musnął mnie tylnym zderzakiem skręcający w lewo bus. Do tego duży siniak na lewym udzie. Jak chodzi o łydkę o oprócz kilkunastu mniej groźnych szram wyszarpało mi dwie dziurki o głębokości ok. 4mm, chyba aż do mięśnia. Oczywiście nie było gdzie tego umyć, przetarłem tylko mokrymi chustkami, w aptece kupiłem spirytus i plaster. Rzecz jasna odechciało mi się dalszej jazdy, tym bardziej że zaczęło padać.. Dowlokłem się tylko do BB i wróciłem PKP do domu.
W niedzielę było OK, zaschło to i wyglądało że idzie ku dobremu. Tymczasem we wtorek spuchnięte, ropa i ból taki że ledwo kilka kroków dało się zrobić. Szedł octacept, potem włączyłem trybiotyk i do piątku wydobrzało. Tymczasem mamy 22.05, dwa tygodnie od gleby a strupy z dziurek dalej nie odpadły. Więc je sobie wydłubałem i świeża rana goi się od nowa. Tym razem ograniczę się do octaseptu, wydaje mi się że te strupy to była zaschnięta mieszanina krwi, ropy i maści, i utrudniały one ziarninowanie.
Zaś przyczyna gleby to bardzo zużyty napęd. On jest w szosówce od nowości, od 2019 roku, jeżdżony na 3 łańcuchy, ponad 43kkm przebiegu!!! Miałem ambitny plan dociągnięcia na nim do 50kkm ale już wiem że to był zły plan. Żeby jeździć na tak zużytym napędzie z przeskakującym (czasem spadającym) łańcuchem trzeba by pamiętać żeby cały czas pedałować na siedząco, pod żadnych pozorem nie stawać na pedałach. Co jest niemożliwe, bo pewnych nawyków, odruchów się nie zwalczy. Tak więc aktualnie trwa interwencyjna wymiana napędów, i to w obu rowerach. W szosówce wyląduje zakupiona w GB obciachowa plastikowa osłonka na blat.
Z plusów całej sytuacji dowiedziałem się jak gruba jest skóra człowieka. Zawsze wydawało mi się że ona ma z milimetr grubości. Tymczasem to cienkie na wierzchu to jest tylko naskórek, a skóra właściwa to gruba na ~4mm biała tkanka, i to w niej umieszczone są te wszystkie gruczoły łojowe, potowe, mieszki włosowe, zakończenia nerwowe itp.
https://photos.app.goo.gl/9XSz2MhoyTyyaYnRA
https://www.alltrails.com/explore/map/7-05-2022-b-b-55b37c5?u=m
8.15 - 22.25
Kategoria > km 100-149, Nieudane wypady, Powrót pociągiem
Wawa 1
d a n e w y j a z d u
314.40 km
0.00 km teren
h
Pr.śr.: km/h
Pr.max:0.00 km/h
Temperatura:20.0
HR max: (%)
HR avg: (%)
Podjazdy: m
Kalorie: kcal
Rower:Zapierdalacz
https://photos.app.goo.gl/1SzeMZ11Hr9YcFWy8
https://www.alltrails.com/explore/map/wawa-1-72f67e7?u=m
7.15 (czw) - 13.30 (pt)
Kategoria > km 300-349, Powrót pociągiem
Góra Kamieńsk
d a n e w y j a z d u
226.71 km
0.00 km teren
h
Pr.śr.: km/h
Pr.max:0.00 km/h
Temperatura:20.0
HR max: (%)
HR avg: (%)
Podjazdy: m
Kalorie: kcal
Rower:Zapierdalacz
https://photos.app.goo.gl/4ismBuDsexxeuUvj8
https://www.alltrails.com/explore/map/gora-kamiensk-23-03-2022-cc8b6a1?u=m
7.15(śr) - 5.05(czw)
Kategoria > km 200-249, Powrót pociągiem
Tańczący z wiatrem
d a n e w y j a z d u
228.10 km
0.00 km teren
h
Pr.śr.: km/h
Pr.max:0.00 km/h
Temperatura:10.0
HR max: (%)
HR avg: (%)
Podjazdy: m
Kalorie: kcal
Rower:Zapierdalacz
Krajówką do Jarosławia z potężnym wiatrem w plecy :) Uwaga na turbulencje ;)
https://photos.app.goo.gl/e7NRRepcpf3wWY4D6
7.35 - 21.50
Kategoria > km 200-249, Powrót pociągiem
Wrocławik
d a n e w y j a z d u
284.36 km
0.00 km teren
h
Pr.śr.: km/h
Pr.max:0.00 km/h
Temperatura:10.0
HR max: (%)
HR avg: (%)
Podjazdy: m
Kalorie: kcal
Rower:Zapierdalacz
https://photos.app.goo.gl/ZdavAwpvbp6AecUbA
https://www.alltrails.com/explore/map/10-02-2022-wro-c8ed21d?u=m
Prognozowane na czwartek okienko pogodowe postawiam wykorzystać w najlepszy znany mi sposób, tj. na wycieczkę rowerową. Biorę zatem wolne na czw/pt, sprawdzam prognozy pogody i wychodzi biorę na tapetę Wrocław. Tam ma być najcieplej, ponad 10 stopni. Pewną niedogodnością może być południowo-zachodni wiatr ale nie można przecież ciągle jeździć z wiatrem do Rzeszowa.
Startuję 8.30 i obieram kurs DK94, tą drogą najszybciej na Śląsk. Jest bardzo ciepło, ale i pochmurnie. Jednak wg prognoz 0% ryzyka opadów. Wiatr faktycznie niekorzystny. Podnoszę sobie morale wciągając kolejne bułki i energetyki (moja standardowa dieta) i całkiem sprawnie docieram do górnośląskiej aglomeracji. Mijam
rafinerię w Trzebinii, chwila moment i mała pauza pod Chrzanowskim Orłem. Zaraz potem wita mnie Jaworzno ze swoją wielką, górującą nad okolicą, niemal 200m chłodnią elektrowni (zdjęcia brak). W międzyczasie pogoda klaruje się zupełnie, chmury przerzedzają się coraz bardziej aż w końcu pełne Słońce błyszczy na błękitnym niebie :) No jest po prostu pięknie. Z Jaworzna rzut beretem do Mysłowic. Z ciekawostek całkiem rozebrali, wyburzyli wielki gmach KWK Mysłowice. Pewnie za rok będzie tu Biedronka. Do centrum Katowic wjeżdżam przez Szopienice, aby zjechać z bardzo tu już szerokiej i ruchliwej, wielopasmowej 79ki. Małe zwiedzanie, rynek, Superjednostka, Spodek, i dalej, wzdłuż Parku Śląskiego na Chorzów. Zaliczam charakterystyczny, wyłożony klinkierem, prostokątny rynek w Zabrzu i powoli opuszczam GOP. Jeszcze tylko Miechowice, Rokitnica, wiadukt nad A1ką i witają mnie bezkresne równiny zachodniego Śląska/wschodniej Opolszczyzny. Oraz wita mnie wiatr, który oczywiście na otwartych przestrzeniach duje mocniej niż w mieście. Malowniczy zachód Słońca zastaje mnie w okolicach Pyskowic. Zamiast ryneczku zaliczam tu Biedronkę i robię tanie mniej drogie zakupy. Toszek też omijam tranzytem. Do Opolskiego wjeżdżam już za ciemności. W Strzelcach Opolskich pauza na charakterystycznym placu obsadzonym platanami oraz foto imponującego jak na tak niewielkie miasteczko ratusza. W Opolu o 21szej. Jest bardzo ciepło. Ciągle jadę w cienkiej kurtce i rękawiczkach bez palców. Robię zdjęcie słynnego opolskiego Wiaduktu, omijam rozkopane okolice dworca i zajeżdżam na rynek, z myślą wciągnięcia kebaba. Ten w którym zawsze jem niestety zamknięty, czegoś innego muszę poszukać. Przejeżdżam kilka zabytkowych mostów na Odrze i jej kanałach. Wylatuję szybko na Wrocław, zanim się rozmyślę i zakończę tu trasę - bo Opole to taki plan minimum był. Na BP na peryferiach Opola wciągam dwa duże hot dogi za nieduże pieniądze (11zł). Lepsze od Orlenowskich, cebulka gratis. Za miastem wiatr pokazuje co potrafi. Zamiast jak to często bywa cichnąć nocą ten rozkręca się na dobre. Wieje już nie z poł.-zach. tylko centralnie z zachodu. Jadę 15km/h i trochę żałuję że nie zakończyłem trasy w Opolu. Na północy, na horyzoncie długo towarzyszy mi błyskająca czerwonymi światłami, potężna sylwetka Elektrowni Opole. Piękny widok. Jak się widzi natomiast takie kwiatki jak na tym moście na Nysie to aż się człowiek gotuje. Przecież to kara chłosty po jądrach powinna być za tak zaprojektowane dylatacje na moście!!! Nowym moście, nie jakimś peerelowskim 50-letnim. Spowodowanie zagrożenia dla zdrowia i życia dla rowerzystów poruszających się na węższych niż 32mm oponach. Kawałek przed Brzegiem zaczyna padać. Przecież miało być 0% szans na deszcz tej nocy, na całym południu kraju. Sprawdzam prognozy na tel., i te zdążyły się zmienić. Wróżbici, nie naukowcy w tych instytutach meteorologicznych... Teraz prognozy mówią o niewielkich opadach deszczu od 1 w nocy, a przed świtem mają zacząć się duże opady deszczu. Ale za to ma przestać wiać koło tej 1szej godziny, tyle dobrze. Wdziewam zatem p/deszczowe ubranko i czym prędzej jadę dalej, żeby zdążyć do Wrocławia przed tym dużym deszczem. W Brzegu na szczęście przestaje padać. Ale ubrania nie zdejmuję, bo robi się zimno a cerata z jakiej zrobiona jest kurtka dobrze chroni również przez wiatrem oraz zatrzymuje ciepło wewnątrz. Szybkie foto efektownej Brzeskiej Bazyliki i z powrotem zanurzam się w mrok i chłód krajowej szosy. Zaczyna się senność, zwalczam ją dwoma nieprzyjemnymi (zimnymi) drzemkami na przystankach. Wiatr faktycznie zgodnie z prognozami mocno słabnie, i póki co nie pada, tak więc nie ma źle. Oława, rynek, z powrotem krajówka. No i to już jest ostatnia prosta. Wypatruję na horyzoncie czerwonych świateł kominów. SĄ!! To światła kominów elektrociepłowni w Siechnicach. Zawsze dojeżdżam do Wrocławia nocą, i zawsze te kominy są dla mnie drogowskazem. Są niczym latarnia morska, która informuje zmęczonych długim rejsem marynarzy że do portu przeznaczenia już niedaleko. W tym przypadku do Wrocławia. I nie marynarze, tylko kolarz. Znów zaczyna padać, mocniej ale nie martwi mnie to zupełnie, bo już prawie jestem. Docieram do latarni morskiej, tj. elektrowni, do Siechnic. Albo na Marsa? Bo tak wyglądają nocą Siechnice (zdjęcie tytułowe). Szklarnie ze sztucznym oświetleniem w których produkuje się warzywa dosłownie zalewają całą okolicę ciepłą, żółtą łuną światła. Wpadającą miejscami w róż. Zawsze gdy jadę do Wrocławia podziwiam to niezwykłe miejsce. Ale podejrzewam że okoliczni mieszkańcy nie są zachwyceni tym uciążliwym sąsiedztwem... Dzień trwający 24h to trochę masakra. Te sztucznie hodowane warzywka też pewnie nie za zdrowe. No i podejrzewam że nie bez znaczenia jest to sztuczne światło dla okolicznej fauny i flory, ekosystemu. I ile to węgla trzeba spalić w elektrowni żeby to tak świeciło?! Zawsze mnie takie rozkminki tutaj łapią. W padającym coraz bardziej deszczu o godz. 4 minut 46 docieram do stolicy Dolnego Śląska, i czym prędzej lecę na dworzec. No "lecę" to może za dużo powiedziane, bo we Wrocławiu lecieć się nie da. Z całym szacunkiem i bez urazy dla Wrocławian, ale Wrocław to taka bida i syf jak Łódź. Całe hektary rozpadających 100-letnich się niemieckich kocich łbów, połatanych asfaltem, chodniki z peerelowskich betonowych płyt połatanych kostką dauna a parkach klepiska z piachu zamiast alejek. Nie wiem na czym to polega, w czym jest trudność żeby w 2 dekadzie XXI wieku zbudować kawałek prostej drogi, kawałek prostego chodnika? Czy to miasto naprawdę jest takie biedne? Kraków dla porównania to Dubaj po prostu, tu ulice i chodniki są gładkie niczym w Warszawie (tylko trochę węższe). 200-metrowa wiaża Sky Tower ratuje trochę sytuację, w Krakowie takich nie mamy. Niestety zabrakło czasu, chęci i sił żeby ją tym razem odwiedzić. Marzę tylko o tym żeby zatopić zmarznięty tyłek w ciepłym fotelu w pociągu i się zdrzemnąć. Teleportować się domu i iść spać. I tak też się stało. Połowę podróży drzemałem, a w pt. spałem 13 godzin :)
Udana wycieczka, okienko pogodowe wykorzystane maxymalnie, Wrocław zimą zawsze spoko :)
8.35 (czw) - 10.00 (pt)
Kategoria > km 250-299, Powrót pociągiem
Rzeszowik z wiaterkiem
d a n e w y j a z d u
168.41 km
0.00 km teren
h
Pr.śr.: km/h
Pr.max:0.00 km/h
Temperatura:5.0
HR max: (%)
HR avg: (%)
Podjazdy: m
Kalorie: kcal
Rower:Zapierdalacz
Kolejny weekend z zachodnim wiatrem zapowiadał kolejny Rzeszowik. Wstałem jednak przed siódmą, za oknem deszcz... Poszedłem dalej spać. Wstaję o 10, nie pada. Startując o 11tej po głowie chodził mi już raczej jakiś New Sącz. Ale tak duło w plecy, i szło tak sprawnie, że postanowiłem zaatakować ten Rzeszów. Ostatni pociąg 20.26. Trzymałem dobre tempo, mało co odpoczywałem, i przeliczałem w głowie km/pozostały czas. Wraz z każdą kolejną dychą z obliczeń wychodziło mi że rezerwę mam coraz większą. Tak że pozwoliłem sobie na hot doga na moim ulubionym Orleniku pod Pilznem. To już taka tradycja - każdy Rzeszowik = hot dog na tym Orleniku. Za sprawą wiatru pogoda była tej trasy bardzo zmienna. Z początku pochmurno, potem przez 2 godziny dziura w chmurach i pełne Słońce. Pod koniec dnia przywiało zaś chmurzyska bardzo ciemne, typowo opadowe. Ale głównie na północ od mej trasy, przez co myślałem że mnie to ominie. Jednak na wjeździe do Rzeszowa zaatakowało z pełną mocą - śnieg z deszczem. Nie przebrałem się w ubranie p/deszcz, tylko cisnąłem ile wlezie na dworzec. Pojawiła się bowiem perspektywa zdążenia na wcześniejszy, bezpośredni pociąg - o 19.19! No i zdążyłem, opóźniony o 5 min był. Jakby nie był opóźniony też bym zdążył, na minuty. W Krk po 21, nie musiałem się szlajać mokry nocą po Tarnowie i czekać 1,5h na przesiadkę.
https://photos.app.goo.gl/g5ivbABMSfa4XyR6A
Ślad jakiś stary podpasuje, tym razem wszystkie miasta po drodze obwodnicami, za wyj. Ropczyc, bo tam jest zakaz dla rowerków:
https://www.alltrails.com/explore/map/02-01-2022-rzeszowik-c87579e?u=m
10.55 - 22.10
Kategoria > km 150-199, Powrót pociągiem, Zimowo
Pierwsza trasa z błotnikami
d a n e w y j a z d u
128.60 km
0.00 km teren
h
Pr.śr.: km/h
Pr.max:0.00 km/h
Temperatura:5.0
HR max: (%)
HR avg: (%)
Podjazdy: m
Kalorie: kcal
Rower:Zapierdalacz
Błotniczki założone. Triban prezentuje się z nimi zadziwiająco ładnie. Choć oczywiście teraz to już ciężko dopatrzyć się w tym rowerze szosówki. Z 3 godziny cudowałem z podkładkami, nakrętkami, śrubami, blaszkami. By koniec końców tylny błotnik zamontować na trytki i podkładki ze starej dętki ;) Ale nie wynika to bynajmniej z mojej ułomności, nietechniczności czy dwóch lewych rąk. To wszystko wina Czechów! Czesi nie umieją produkować bagażników. Zagwozdką przy tylnym błotniku było właśnie pogodzić go z bagażnikiem. Przy tylnych hakach ramy są bowiem dwie pary mocowań: Szersze, mocniejsze - pod bagażnik. I węższe, delikatniejsze - pod błotniki. Bagażnik Sport Arsenala natomiast ma tak wąski rozstaw wsporników że naciągnięcie ich na te szeroko rozstawione otwory wymaga ogromnej siły i powoduje ogromne naprężenia. Tak na bagażniku jak i na ramie (po wyjęciu koła). Miałem 3 bagażniki Sport Arsenala i dwa z nich mają właśnie ten sam problem, SĄ ZA WASKIE!!! Wskutek czego bagażnik musi być zamontowany na tych węższych mocowaniach, a i tu jest mocno rozgięty i silnie napiera na tylne widełki po wyjęciu koła. Przez co drutów błotnika nie ma gdzie przykręcić. Pod pręty bagażnika wciskał ich nie będę po jeszcze bardziej go naprężę. Od wewnątrz widełek nie przykręcę, bo z prawej strony wadziłyby o zębatki kasety. Dopiąłem więc druty błotnika trytytkami do wsporników bagażnika. Drutów nie skracam bo mogę kiedyś będzie to inaczej zamontowane. Przykleiłem kapturki od wentyli żeby nie wystawały ostre końcówki. Do tego wpadły nowe oponki i klocki ham., bo już nie było na czym jeździć i czym hamować.
Sama traska zaś to WTR z wiaterkiem do Tarnowa, końcówka szosami przez Demblin, Wietrzychowice, Biskupice Radł. Myślałem czy nie zrobić wariantu pod most w Koszycach i nazad na gumowych kołach. Ale stwierdziłem że z "Nadią" siłował się nie będę, to była by nierówna walka z rozkręcającym się orkanem. Już i tak końcówka na południe nie była fajna, dwie czapki nie wystarczyły, musiałem dorzucić kaptur. A ja bardzo rzadko jeżdżę w kapturze. Błotniczki spisały się na medal. Do umycia roweru już nie będę potrzebował 5 misek wody, kilku szmat i 45 minut (+mycie/odkurzanie klatki schodowej). Wystarczy kilka minut, jedna miska wody i jedna szmata. Bez mycia klatki schodowej.
https://photos.app.goo.gl/GXGtYYSbw5KQoRJJ7
Ślad można jakiś stary przypasować:
https://www.alltrails.com/explore/map/31-12-2021-tarnowik-bac9162?u=m
10.25 - 21.00
Kategoria > km 100-149, Powrót pociągiem
Ostatnia trasa bez błotników
d a n e w y j a z d u
174.96 km
0.00 km teren
h
Pr.śr.: km/h
Pr.max:0.00 km/h
Temperatura:5.0
HR max: (%)
HR avg: (%)
Podjazdy: m
Kalorie: kcal
Rower:Zapierdalacz
Błotniki zamówione.
Standardowy Rzeszowik z wiaterkiem. Po drodze znowu kapeć na tyle, i znowu nie znalazłem przyczyny. W każdym razie raczej kwestia starych opon, które mają nawbijane dziesiątki kawałeczków szkła i drobin piachu. Opony też do wymiany bo to nie jest jazda.
https://photos.app.goo.gl/XkpUXgQnPPEA8ZYK8
https://www.alltrails.com/explore/map/02-01-2022-rzeszowik-c87579e?u=m
8.10 - 22.15
Kategoria > km 150-199, Powrót pociągiem
Otwarcie sezonu 2022
d a n e w y j a z d u
175.11 km
0.00 km teren
h
Pr.śr.: km/h
Pr.max:0.00 km/h
Temperatura:7.5
HR max: (%)
HR avg: (%)
Podjazdy: m
Kalorie: kcal
Rower:Zapierdalacz
Rzeszowik na dobry początek sezonu. W przeciwieństwie do piątku wiatr już nie pomagał a trochę trzeba było z nim powalczyć. A im dalej na wschód tym aura coraz to chłodniejsza, w Rzeszowie z ponad 10 stopni zrobiło się raptem kilka. Za to asfalty coraz suchsze. Ogólnie szło dziwnie ciężko. Dlaczego - wyjaśniło się w Ropczycach, gdy zacząłem odczuwać miękkość w tylnim kole. Kapeć. Pewnie wiele km przejechałem na półflaku... Dobrze że tu wypadła wymiana, w centrum miasteczka gdzie warunki do naprawy były o wiele bardziej komfortowe niż w ciemnościach na błotnistym poboczu krajówki. Podczas naprawy, jak to zwykle bywa, nie udało się uniknąć zainteresowania tubylców. Pierwszy Pan zapytał czy sobie poradzę, czy wszystko ok, czy może jakoś pomóc itp. Drugi zaś, starszej daty gaduła zagaił że 50 lat temu On też jeździł na szosówce, czeskim Favoricie, po górkach Wyżyny K-CZ. Z tematu rowerów płynnie przeszedł do płyn winylowych, kaset, PRLowskich gwiazd estrady... No standard po prostu, kto dużo jeździ i odpoczywa w małych miasteczkach te wie co potrafią takie miejscowe dziadki :) Jak płynnie idzie im bajera, jaki flow mają w gadce. W sumie to im zazdroszczę. Też chciałbym tak potrafić, być tak otwartym, towarzyskim... Gdy dorzuciłem na tył kilka atmosfer od razu zaczęła się szybsza jazda. Ale na bezpośredni pociąg do Krk po 19tej i tak nie zdążyłem. Pojechałem ostatnim, z przesiadką i półtora godzinnym czekaniem w Tarnowie. Ale w sumie to i fajnie, raz że zdążyłem kupić w Rze półmetrową zapiekankę oraz pozwiedzałem sobie nocą Tarnów. Odkryłem różne klimatyczne, ciasne zaułki na starówce. Normalnie to nie ma czasu na takie rzeczy, bo jak jadę na Rzeszów to albo przelatuję Tarnów na wprost albo całkiem omijam, obwodnicą. W Krk przed 1. Udana wycieczka.
Tribanowi wybiło właśnie 40 tys. km przebiegu :) Na oryginalnym napędzie, jeżdżonym na 3 łańcuchy. Odnoszę wrażenie że 50kkm to ten napęd lekko zrobi. Ciągle nie przeskakuje, do płetw rekina też jeszcze trochę brakuje.
https://www.alltrails.com/explore/map/02-01-2022-rzeszowik-c87579e?u=m
https://photos.app.goo.gl/ceYQESys8zJ7XnWy9
8.30 - 0.45
Kategoria > km 150-199, Powrót pociągiem
