Bratislava

https://photos.app.goo.gl/pdmwgvz5iw9zVGGe8

https://www.alltrails.com/explore/map/20-22-06-2024-bratislava-f2f4469?u=m&sh=qek9hh

Tak więc mamy 2 połowę czerwca a ja nigdzie nie przypierdoliłem jeszcze konkretnie w tym roku. Ostatnia długa trasa to Bratysława w sierpniu roku ubiegłego. Ale jest dobra okazja żeby to zmienić. Pierwszy dzień lata postanawiam świętować w najlepszy ze znanych mi sposobów, tj. ruszając w jakiś dłuższy trip. A stanęło znowu na Bratysławie. Z Krakowa chyba jeszcze nie jechałem do Bratysławy, zawsze uderzam z Rabki, tak jakoś wypada. Zobaczymy jak organizm poradzi sobie z takim kilometrażem po takiej przerwie, ale jestem dobrej myśli. Pogoda także szykuje się w sam raz: czwartek ciepły ale nie upalny, upał ma narastać dopiero w piątek. Czyli większość powinienem jechać w optymalnej temp, a ten upał pod koniec ogrzeje mi wodę w zalewie, w Złotych Piaskach :)

Start czwartek 7.30. W Wieliczce wciągam bułeczkowo-kabanosowe śniadanko, i tak posilony sprawnie nawijam kopki Pogórza Wielickiego. Zachmurzenie duże, ale wg prognoz padać nie powinno. To też dobrze bo nie trzeba klajstrować się kremem z filtrem. Długi podjazd na przeł. Wierzbanowską / Wielkie Drogi, zjazd do Mszany. Trochę pod górkę i melduję się Rabce. Wciągam cheeseburgera/frytki w moim ulubionym lokalu na dworcu. Cała dolna cześć Rabki tonie w błocie potężnych wykopów związanych z odbudową linii kolejowej. Do krajówki na Chyżne dobijam więc objazdem koło skansenu parowozów w Chabówce. Tu czeka mnie ostatni właściwie dłuższy podjazd na trasie, na przeł. Spytkowicką. Bo potem cała Słowacja to będzie jazda wzdłuż rzek: Oravicy, Oravy i dolina Dunaju. Na podjeździe gorąc narasta ale organizm szybko przypomina sobie co to jest i do czego służy rower i idzie mi to coraz sprawniej. Na szczycie przełęczy jak zawsze piękny widok na Babią Górę. Parking na tej przełęczy to ulubione miejsce polowań różnych służb, zwłaszcza ITD. Dziś akurat ITD nie ma, ale w zastępstwie jest busik Służby Celno Skarbowej oraz wóz jakichś innych służb z wielką kamerą oraz wielką anteną na dachu :) Do Chyżnego w dół, przed granicą wciągam jeszcze Squrczybyka (burgera). Wyłaniająca się po lewej piękna panorama Tatr oznacza tylko jedno, że zbliżam się do słowackiej granicy. Na Słowacji melduję się przed 16tą. Trzcianę i Twardoszyn tylko przejeżdżam tranzytem. Tutaj to są klimaty, widok (i zapach) wyładowanej drewnem 50-letniej Pragi ciągnącej za sobą pióropusz siwego dymu nie jest tutaj niczym dziwnym :) No i te wszechobecne plakaty reklamujące polityków różnych partii. Ja nie wiem na czym to polega, ale w PL takie plakaty to wiszą przed wyborami a potem są ściągane. A w SK ogromne ich ilości wiszą na okrągło. Tak się chyba po prostu reklamują, jak proszki do prania czy salony samochodowe. Wiele uśmiechniętych buzi z tych plakatów zapewnia że „mysmy Slovensko ne rozkladli”. No to kto rozkradł jak taka bida tutaj jest :D Sama się rozkradła Słowacja? Ale i tak mój ulubieniec to wąsaty jegomość ze skrajnie prawicowej zapewne partii. Który chce wyjść ze wszystkiego co się da – nie tylko z Unii ale i z NATO… Obowiązkowa fotka mojego ulubionego zamku w Orawskim Podzamczu. Przyklejonego do ponad 100m skały ponad doliną rzeki Oravy. Jako że zbliża się 19ta, a w nocy na Słowacji ze sklepami jest słabo, w Lidlu w Dolnym Kubinie dokonuję niezbędnego zaopatrzenia na wieczór i całą noc. Powoli zapada zmrok a ja sprawnie nawijam kolejne km wijącej się doliną rzeki szosy. Jedzie się naprawdę wybornie, tego mi było trzeba :) W Żylinie, a więc w sporym mieście na półmetku trasy melduję się o 23ciej. Nic nie zwiedzam, przejeżdżam szybko, Bratysława czeka. W Povazkiej Bystricy dobijam kilka % baterii w fajnej wszystko mającej publicznej ładowarce wszystkiego. Sporo takich widuję na Słowacji: jest USB, 230V, 12V zapalniczka samochodowa, schowki na szyfr w których można zostawić telefon do ładowania… Oraz defibrylator jakby się komuś zasłabło. Noc jest krótka i ciepła, kurtkę dosłownie na chwilę musiałem założyć. A senność zaczyna morzyć mnie dopiero przed świtem. Podrzemałem trochę na znajomym przystanku, nie raz na nim spałem ;) Wielką cementownię widzę już za jasności. Gorąc szybko narasta, chmury przerzedzają się, wychodzi Słońce, dzień szykuje się upalny. Na trawniku w Trenczynie muszę zalegnąć na chwilę, żeby przepędzić resztę senności. Tam też wciągam burgera, chyba z zapiekanym syrem. Fotka efektownego zamku na skale, i przekraczam mostem całkiem szeroki Wag. Wspinam się jeszcze potem na wał, aby zobaczyć wysoko spiętrzoną rzekę. Niby taki nieduży kraj, a widać wyraźnie że na południu Słowacji wjeżdża się w trochę już inny, cieplejszy klimat. Niewysokie górki zostają gdzieś tam w oddali a tu sunie się płaskiej, spalonej Słońcem patelni. Pośród suchych traw i gdzieniegdzie akacjowych, a nie iglastych czy bukowych lasów. 99km. Tabliczka z kilometrażem drogi informuje mnie uprzejmie, że czeka mnie jeszcze 99km wpierdolu :) Bo tak w istocie jest - narasta nie tylko upał ale i kryzys. Smaruję się kremem, wciskam w siebie jakieś żarcie i wlewam jakieś płyny, żeby trwać dalej. Napędzają mnie już nie mięśnie a siła woli, a dokładniej to wizja chłodnej wody Złotych Piasków. Nie jadę do Bratysławy. Jadę do chłodnej wody zalewu w Bratysławie :) Miło by było doczołgać się tam przed nocą żeby woda była chłodna ale nie za chłodna. W Piestanach zjeżdżam do centrum zjeść coś konkretniejszego. Pizza po 2EUR za ćwiartkę wydaje się być OK. Kupuję 4szt. Wracam na trasę, trzeba męczyć się dalej. Zanim jednak wrócę trochę błądzę i skręcam w jakąś 3-cyfrową drogę zamiast 61-ki na stolicę. Kurrr… Zaliczyć należy na poczet zwiedzania, ładny widok na Wag był. Za miastem na horyzoncie wyłaniają się chłodnie kominowe atomnej elektrostancji. Trzeba by tam kiedyś bliżej podbić i obejrzeć, ale zawsze kiedy jadę na Bratysławę nie ma na to sił i czasu. Na Slovnafcie ratuję się zimnymi energolami i wodą. Potem zalegam gdzieś na poboczu w cieniu na betonowych płytach. Przejazd pod lasem linii WN, znajome okolice. Trnava, przedostatni check point przed metą. Równie znajomy odcinek drogi pośród ogromnych, 2-m ostów. BRATISLAVSKY SAMOSPRAVNY KRAJ. Ale ta tablica dodaje kopa, i sił na ostatniej prostej. Po drodze był ostatni check point, tj. Senec ale chyba nawet nie miałem siły robić fotki. Znowu ratunek na Slovnafcie i jakiś zimne energole i inne syfy wciągam. Cały czas kalkuluję km / godzinę dotarcia nad zalew. Przesuwa się ona z 17 na 18, potem 18.30 itd. Pierwsze zielone jeziorka po bokach szosy. Wyłania się wieża nadajnika TV. BRATISLAVA!!! Doczołgałem się 18.37. Pierwsza myśl: Valnory czy Złote Piaski? Vajnory to mniejszy zalew po prawej stronie szosy, Złote Piaski to duży zalew po lewej. Uderzam na Vajnory ale nie znajduję wolnego, dogodnego miejsca do kąpieli. Z wywieszonym jęzorem jadę na drugą stronę. Rzucam rowerem i przepoconymi łachami o glebę, i chwilę po 19tej spełnia się mogę największe marzenie, tj. zanurzam swoje przepocone przeczochrane zwłoki w chłodnej wodzie zalewu :))) Siedzę tak po szyję w wodzie z pół godziny, i powoli wracają mi siły witalne i dobrostan organizmu. Pora wyłazić, ubrać się w czyste ciuchy i obmyślić jakiś plan powrotu/zwiedzania. Stanęło że będę się szlajał po mieście i zwiedzał całą noc, bo tak lubię. Powrót 3 pociągami, przesiadki w Zylinie i Bohuminie. Bo wsiądę do pierwszego pociągu o 5.30, i będę mógł się trochę przespać a nie czekać na bezpośredni ekspres który jest o 11 czy którejś tam. Póki co kupuję na telefonie bilet tylko na pierwszy vlak z trzech, jakby miały być jakieś opóźnienia i miałbym nie zdążyć na następne. Zwiedzanie rozpoczynam od objechania dookoła zalewu. Rozpoczynam od wymiany dętki, wbił się kolec jakiegoś zielska. Po wymianie dętki mogę objechać zalew. Jest tu część najbardziej urządzona pod względem turystyczno-rekreacyjno-imprezowym. Ze sceną, przystrojoną niczym choinka topolą, wodną tyrolką oraz innemi atrakcjami. Potem są dzikie plaże a na końcu plaża nudystów. Pełna gołych 60letnich chłopów z ogromnymi brzuchami i oraz gołych, spalonych na brązowo i pomarszczonych 70letnich bab. Są jakieś tam miejsca bardziej atrakcyjne dla wędkarzy itp. itd. Ogólnie wielkie centrum wypoczynkowe na świeżym powietrzu dla miasta i okolicy. Gdy objechałem zalew udaję się powoli w stronę centrum. Ależ tu jest syf :) Chodniki składające się z polepionych łat asfaltu, z chwastami wyrastającymi z dziur. Pokruszone krawężniki układane pewnie jeszcze przez Czechosłowackich towarzyszy. Zardzewiałe latarnie, ulice wyglądające gorzej niż w Łodzi. Ulice jak w Ukrainie, po upadku odłamków pocisków artyleryjskich. Dużo chyba mówi to zdjęcie, zrobione 50m od słynnego mostu SNP, jednego z symboli miasta. Ale w sumie to mi się to podoba. To jest uroczy, Słowacki, Słowiański pierdolnik :) Tworzy on klimat miasta. A ze zwiedzania to nie mam siły na jakieś dalsze wycieczki na Pristavny Most czy wspinaczki na wzgórze zamkowe. Zaliczam głównie starówkę, wspomniany most SNP, Stary Most (zdj. tytułowe), imprezowe centrum, park (Sad Janka Krala), no i okolice dworca. Noc jest iście tropikalna. Zamiast koncertu świerszczy jak zazwyczaj, dziś jest plaga żrących komarów, które utrudniają kimanie na ławeczkach… Ale ogólnie nie było źle z sennością. Popełniłem bowiem błąd żywieniowy. W wyniku pośpiechu, bariery językowej i zmęczenia zakupiłem kebab z chilli oraz potężnej mocy energetyka o smaku kawy (!). 64mg kofeiny / 100ml, czyli 200% normy :) Na szczęście nie dopiłem go całego, bo by mi chyba łeb eksplodował ; ) (przed chwilką wypiłem pierwszego, zwykłej mocy energetyka). Po tej wpadce paliło mnie w przełyku i dzwoniło w uszach ale senność nie dokuczała za bardzo. Jako że byłem wykończony, na dworzec dotoczyłem się / doszedłem już o 4tej i nie mogłem doczekać się drzemki w pociągu. Wreszcie jest, dłuugi skład. Bo to pośpieszny jadący przez całą Słowację łukiem, z zachodu na wschód. Z Bratysławy do Koszyc. Podróż do Ziliny zeszła raz-dwa, przez większość czasu spałem. W Żylinie burza i wiecznie rozgrzebany dworzec. Ale udaje mi się kupić w kasie bilet i nawet nie spierdolił mi pociąg, jak kiedyś :) Ten jedzie do czeskiej Ostravy, a ja wysiądę trochę wcześniej w Boguminie. Niestety są jakieś problemy i vlak łapie z pół godziny opóźnienia. Już liczę się z tym że nie zdążę na przesiadkę i będę musiał czekać na kolejny pociąg do PL. Ale w Bohuminie się że kolejny jest opóźniony jeszcze bardziej :) Właściwie to jeszcze kompletują go. Łączą wagony, dzielą, nie wiem co robią. Wbijam i czekam aż lokomotywa przyjedzie i łaskawie pociągnie skład do Krk. Podróż na podłodze na tyle wagonu ale jakie to ma znaczenie, kiedyś się tak znad morza wracało ;) Na nowszych odcinkach szlaku pociąg nadrabia część opóźnienia gnając na łeb, na szyję. Najszybciej sunął 126km/h! Pewnie pojechałby szybciej gdyby nowsza lokomotywa była, ale to był vmax EU07. W Krk o 13tej a w domu o 14tej.

Udana wycieczka, Bratysława zawsze spoko, zwłaszcza z Krakowa. Organizm nie zapomniał jak się jeździ, noga podaje. Kąpiel w Złotych Piaskach zaliczona. Tylko zwiedzania trochę mało bo już miałem dość wszystkiego.

7.30 (czw) - 13.45 (sb)