Pidzej prowadzi tutaj blog rowerowy

Droga jest celem

Zagubiony w czasie i przestrzeni

d a n e w y j a z d u 525.00 km 0.00 km teren 25:36 h Pr.śr.:20.51 km/h Pr.max:48.50 km/h Temperatura:27.5 HR max: (%) HR avg: (%) Podjazdy:3000 m Kalorie: kcal Rower:Nawijacz asfaltu/szlakopomykacz własnej roboty (archiwalny)
Sobota, 29 lipca 2017 | dodano: 30.07.2017




"Sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem..." Oo tak, turystyka rowerowa to jest coś dla mnie :)

500km. Jeszcze kilka lat temu zupełna abstrakcja, coś o czym można sobie poczytać, pomarzyć, popodziwiać terminatorów robiących tego typu dystanse. Tymczasem rok temu udało mi się wreszcie zrobić duży krok naprzód – pierwsze 400, dokładniej to ta trasa. I wtedy przemknęła przez głowę taka nieśmiała myśl: a może za rok 500? Rok minął, znów mamy koniec lipca a ja jestem w trakcie rekordowo zapowiadającego się sezonu, kilkanaście ciężkich +-300km tras za mną, 400ka do Poznania także. Klamka zapadła, w ten weekend atak na życiówkę! Ogólny zarys trasy jest taki: Sandomierz -> Lublin -> Rzeszów, jak będzie trzeba to się dokręci.

Nastała godzina zero. A dokładniej to północ z 28 na 29 lipca, Anno Domino 2k17. Start! Przelatuję przez Bieżanów, Rybitwy, Wisłę (widać pięknie iluminowany, nowy most na wschodniej obwodnicy) i wskakuję na krajową 79kę. „Sandomierz 142km”. Tako rzecze przydrożny znak. Hehe już mnie nie przerażają te kosmiczne niegdyś dla rowerzysty liczby ;) Bezwietrzna, bezchmurna noc. Idealna do nawijania asfaltu. Ruch niemal zerowy, latarni niet, więc zupełne ciemności, tak jak lubię. Jest Nowe Brzesko. Pierwsza pauza, coś tam jem, zapijam energetykiem, jakaś fotka i w drogę. Do woj. Świętokrzyskiego wjeżdżam jeszcze nocą, a dokładniej o godz. 3.20. Z rzeczy ciekawych to widziałem tej nocy dwie spadające gwiazdy. Pomyślałem więc dwa życzenia: pierwsze to że chcę zrobić to 500, a drugie to takie bardzo prywatne życzenie, o wiele ważniejsze, zachowam je dla siebie. Za Koszycami pierwsze oznaki brzasku, natomiast świt zastaje mnie za Nowym Korczynem. Z godnych odnotowania miejscowości to jeszcze Opatowiec i Słupia. Tymczasem docieram do Pacanowa i myślę że można by zajechać na rynek (jeszcze nie byłem), zrobić sobie zdjęcie ze słynnym Koziołkiem. Tak też robię, ze 2km trzeba nadłożyć. Zdjęcia są, można jechać dalej. 20km / godzinkę dalej kolejna atrakcja a mianowicie Połaniec. W sensie elektrownia w tej miejscowości, jedna z największych w Polsce. Na rynku miły Pan udziela mi wskazówek gdzie można zrobić najładniejsze zdjęcie. „Na rondzie w prawo na Mielec, z mostu ładnie widać elektrownię”. Tak też skręcam, na Mielec. Tylko że jadę i jadę a elektrownia ciągle majaczy gdzieś tam za lasem... W końcu jest most, 4km trzeba było odbić więc +8km gratis. Ale opłacało się, widok jest zaiste imponujący :O Potężna bryła elektrowni nad szeroko rozlaną, dziką Wisłą. Całości dopełniają lasy: ten zielony, liściasty, a także las słupów energetycznych, do tego jakiś komin, barki, pogłębiarki na rzece. No fajnie się to wszystko ze sobą komponuje, współgra. Przyroda i technika idealnie się w tej scence uzupełniają. Wracam po śladzie do głównej drogi i dalej, na Sandomierz. Chwila moment i jest Osiek, tu z kolei główną atrakcją jest przydrożny pomnik, ku chwale żołnierzy. Jakich to nie wiem ale komu jak komu, żołnierzom pomniki się należą. Krajowa 79ka (w weekendy) bardzo przyjemna na rower, ruch rozsądny, gładki asfalt, pola, lasy, kilometry mijają więc szybko. Koprzywnica. Kolejna godna uwagi mieścina na dzisiejszej trasie. Zajeżdżam na rynek, bo zawsze jakoś bokiem objeżdżałem. Jest już bardzo gorąco, kremu z filtrem dużo dziś pójdzie. W okolicy królują sady owocowe. Sandomierz zdobywam koło godz. 11tej. Dwa razy byłem w tym mieście ale nigdy słynnego rynku i starówki nie widziałem... To się nie godzi. Tym razem punkt obowiązkowy. Zajeżdżam więc tam gdzie powinienem być dziś 3ci raz. Hmm na pewno bardzo ładny ale szczegółów to nie pamiętam, umysł zbyt bardzo był zaabsorbowany powtarzaniem w kółko jednej liczby: 500, 500, 500... W każdym razie miła Pani zrobiła mi fotkę pod pomnikiem, spotkałem też innego rowerowego turystę – jedzie z Rzeszowa nad morze, w 4 dni chce tam dotrzeć z tego co pamiętam. Mówię że z Krakowa jadę, ten mi na to że górki po drodze musiały być... Yyyy... No nie wiem, ja żadnych podjazdów po drodze nie zauważyłem :D Mniejsza jednak o to, pora się zbierać, 500 samo się nie przejedzie. Z Sandomierza wojewódzką na Zawichost. Ponieważ albowiem gdyż przez Wisłę przeprawić się chcę promem. Niby jest most w Annopolu ale co to za atrakcja taki most. Prom to jednak coś niecodziennego. Stoi po drugiej stronie rzeki. Dłuższą chwilę na niego czekam, pytam tubylców kiedy odjazd: nie wiadomo, istnieje obawa że kapitan się najebał i nici z przeprawy. Tak się jednak nie stało, w końcu przypływa prom a Pan Promowy sprawia wrażenie (w miarę ;) ) trzeźwego. Dałem mu na piwo a w zamian mam bardzo fajne zdjęcie w kapitańskiej czapce :) Sam prom choć stary i wysłużony to zadbany: ładnie odmalowany, ławeczki, jakaś kolekcja dzwonków na stoliku, podwieszone doniczki z pelargoniami. Mam nadzieję że jeszcze długo tego typu atrakcje będzie można spotkać na polskich rzekach. Wisła pokonana, jestem na drugim brzegu. Chwila po 12tej jest, a na liczniku niecałe 200km. Kawałek bocznymi drogami, w tym odcinek specjalny po bardzo zdemolowanym asfalcie. Na przystanku dłuższa przerwa i popas, chyba zbyt obfity bo jedzie się po nim gorzej niż przed. Na tego typu trasach trzeba jednak jeść małymi porcjami, ale regularnie. Dobijam do krajówki, tym razem nr 74. Do Kraśnika rzut beretem ale nie jedzie się dobrze, coś ciąży na żołądku. Urządzam tu więc pierwszy pełnowymiarowy odpoczynek tj. ponad pół godziny. W sklepie fail, kupiłem Oshee Zero (!). To jest dobre dla anorektycznych anorektyczek dążących do anorektycznej anoreksji a nie dla strudzonego rowerzysty. Zero cukru, zero mocy z tego będzie... Tyle że zaspokoi pragnienie. Na szczęście kupiłem też Fantę, ta ma wszystko to czego potrzeba :) No i faktycznie od razu jedzie się lepiej. Z miejscowości o ciekawszych nazwach: Niedrzwica Duża (pauza pod remizą OSP). Lublin zbliża się nieubłaganie, lada moment kolejne wielkie miasto wpadnie do mojej kolekcji (nie wspominałem ale w Lublinie jeszcze nie byłem) :) Kilometr jakąś dwupasmówką i na zjeździe przed początkiem drogi ekspresowej skręcam do centrum. Tablicę z nazwą miasta osiągam o godz. 17.35. Przez Lubelskie przedmieścia toczę się na zmianę: trochę jezdnią, trochę (o dziwo całkiem znośnymi) ścieżkami rowerowymi. Z ciekawostek trolejbusy. W końcu jest jakiś wielki plac, a na nim pomnik Józefa Piłsudskiego na koniu. Pamiątkowe zdjęcie. Chciałem zajechać na rynek ale natrafiłem na ulicę tak szczelnie nabitą nieprzebraną, gęstą ludzką masą że skręciłem w inną drogę. Zapomniałem o głównym celu w tym mieście i dotarłem pod zamek. Dobre i co. Niemal godzinna przerwa, po której startuję jak nowo narodzony :) Trochę się zeszło i z miasta wyjeżdżam o 19.30. Od teraz jakieś 50km bocznymi drogami. Po prawej Zalew Zemborzycki, na pewno bardzo ładny ale niestety cały czas przeznaczony na odpoczynek wykorzystałem w Lublinie. W jakimś wiejskim sklepiku ostatnie przed nocą zakupy. W końcu łapie mnie zmrok i zaczyna się kolejny bardzo fajny etap wycieczki. To wtedy właśnie wpadł mi do głowy pomysł na tytuł wpisu :) Bo tak się właśnie czułem: zagubiony w czasie i przestrzeni. No bo tak: północ z piątku na sobotę: ludzie przewracają się na drugi bok w nocy a ja wyruszam trasę. Sobota, 11 rano, ludzie leniwie wstają i obierają kurs na łazienkę/lodówkę, ja w Sandomierzu. 14ta, pora obiadowa, dojeżdżam do Kraśnika. I tak dalej, i tak dalej, uprzedzając nieco fakty i zaburzając chronologię relacji – przez ponad 1,5 doby. Nie ukrywam że jest to bardzo fajne :) Wracając jednak na trasę: nocna jazda ma swój urok, bardzo ją lubię i trasa bez 1 lub 2 nocy była by po prostu niekompletna, niepełna. Rozgwieżdżone niebo (+ jeszcze jedna spadająca gwiazda). Odpoczynki na zagubionych w ciemnościach obskurnych przystankach. Od czasu do czasu jakiś ryneczek w sennym miasteczku. Czarny Golf z ekipą śpiewającą na całe gardło Hej Sokoły :D Rozkminki nad mapą Polski, siedząc na krawężniku z puszką energetyka w ręku. Hmm wspominałem już że jest to bardzo fajne? Całą tą sielankę zakłóca tylko jakiś pajac w wyprzedzającym mnie czarnym Lancerze Evo ileśtam. Z wydechem tak głośnym że żołądek wpada mi w rezonans i dostaję mdłości. No dosłownie żygać mi się chce przez pół godziny. Evo srewo. Kurwa. Z miejscowości które zapadły mi w pamięci z tej nocnej jazdy to Zakrzówek, Janów Lubelski i Nisko. Te dwie ostatnie to zresztą całkiem spore miasta. Aha zapomniałbym: po tych 50km wskakuję z powrotem na krajówkę – DK19. Z Niska można by dalej 19ką na Rzeszów. Ale nie można. Kilometrów mało. Nijak 500 by nie wyszło. Odbijam więc w 77kę, na Leżajsk. Jeszcze nie byłem, kolejne miasto zaliczone będzie, fajnie. Zaczyna się przejaśniać. Raz dwa ta nocka minęła, a ja zniosłem ją bardzo dobrze :) Może z 10 razy ziewnąłem, i to wszystko. Zapiłem energetykiem. Jest więc świt, na liczniku ze 415-420km. Wszystko idzie zgodnie z planem. Wtem! No chuj by to jasny strzelił – rzekł kolarz, po czym zaklął szpetnie. Licznik się zresetował... On zawsze mi to robi na rekordowych trasach. A ja chciałem mieć zdjęcie z magiczną 500ką na wyświetlaczu... Jedyną 500ką którą mogę teraz mieć może być ta na GPSie. Tyle że on, jak to Garmin, zaniża o jakieś 3%. Wskutek czego żeby było 500 na ekraniku będę musiał przejechać ok. 515... I tak właśnie zrobię, choćbym miał się zesrać. Plus tego jest taki, że tak się wkurwiłem, że dodało mi to mnóstwo mocy. W Leżajsku już jasno i coraz cieplej. Zdjęcie pod jakimś kościołem/klasztorem czy czymś w tym stylu. Z Leżajska polecimy na Łańcut, trochę braknie km ale to się dokręci już po Rzeszowie. Nieco się zamotałem na obwodnicy miasta zanim trafiłem w wojewódzką 877. Po drodze przebieram się na przystanku w krótkie ciuchy, a tu przejeżdża samochód z rowerami na bagażniku. Pan pyta się, czy wszystko porządku i nic nie potrzeba. Jak najbardziej w porządku, ale bardzo to było miłe. Przez Łańcut już tylko przelatuję, nie mam czasu na szukanie jakichś rynków czy zamków. Do Rzeszowa 20km, 4-pasmową, pagórkowatą krajówką. Słońce znowu przypieka. Tablicę z nazwą miasta mijam o 9.15. Na GPSie nie pamiętam ile już km, ale pewnie ze 485 było (czyli de facto te +-500 mogło być). Ile by jednak nie było to zdjęcie z 485, 490 czy 495 mnie nie zadowala. Ja chcę 500. Bardzo nie chciało mi się dokręcać ale się zmusiłem. Kręciłem dziesiątki pętelek po tych samych uliczkach koło dworca, nad jakąś rzekę też zajechałem no i rzecz jasna pod Wielką Cipę. Zdjęcia ze słynnym pomnikiem zabraknąć nie mogło. Bardzo dłużyły mi się te kilometry. W końcu jednak jest! Jest wymarzone 500, będzie wymarzone zdjęcie :) Z czystym sumieniem zajeżdżam więc na dworzec skąd o 12 mam pociąg do Krakowa. Podróż minęła bardzo przyjemnie. Na Głównym po 14 a w domu przed 15tą. Doszło +10km gratis.

No i tak to było. Tak spełniło się moje kolejne, wielkie rowerowe marzenie :) Nic nie wspominałem o jakimś zmęczeniu, bólu czy kontuzjach. Bo i nie było o czym wspominać O_o Mocy nie brakowało, a z bóli to trochę dłonie (bardziej lewa), lewy Achilles, plus małe otarcie w pachwinie - także lewej. Tyłek zniósł te 25,5 godz. w siodle nadspodziewanie dobrze ;)

Kilometry oszacowane niestety ale na 90% było właśnie te 525 +-3km.

To był dobry, rowerowy weekend :)

Zdjęcia: https://photos.app.goo.gl/W7DdvBROQYcRp3NB2

Nowe gminy:

Podkarpackie:
Borowa
Jarocin
Ulanów
Nisko
Rudnik nad Sanem
Nowa Sarzyna
Leżajsk - obszar wiejski
Leżajsk - teren miejski
Żołynia
Rakszawa
Białobrzegi

Świętokrzyskie:
Dwikozy

Lubelskie:
Gościeradów
Trzydnik Duży
Kraśnik - obszar wiejski
Kraśnik - teren miejski
Wilkołaz
Niedrzwica Duża
Konopnica
Lublin
Głusk
Strzyżewice
Zakrzówek
Szastarka
Modliborzyce
Janów Lubelski

0.05 - 15.05
8,5l
6 bułek z szynką, 6 bananów,  2 batony energetyczne, 2 paczki wafelków, 2 małe paczki chipsów, (podwójne) Delicje, pierniczki, jakiś batonik


Kategoria ^ UP 3000-3499m, Powrót pociągiem, > km 500-599


komentarze
Pidzej
| 08:38 piątek, 18 sierpnia 2017 | linkuj Dzięki, staram się jak mogę :)
Greger
| 20:12 czwartek, 17 sierpnia 2017 | linkuj Elegancko, gratulacje! Świetnie się czyta Twoje relacje, kilka razy parsknąłem śmiechem (kapitan statku, jazda do zesrania itd.). Pozdrawiam!
Pidzej
| 15:17 poniedziałek, 31 lipca 2017 | linkuj Być w Rzeszowie i nie zrobić fotki wielkiej pipy to nie być w Rzeszowie ;)
Gość | 21:09 niedziela, 30 lipca 2017 | linkuj najważniejsze, że została uwieczniona wielka pipa
Komentuj

Imię: Zaloguj się · Zarejestruj się!

Wpisz trzy pierwsze znaki ze słowa nosie
Można używać znaczników: [b][/b] i [url=][/url]